HILVERSUM – Woensdagavond publiceerde de vader van Dascha Graafsma zijn verhaal op zijn eigen facebookpagina. Het verhaal van Rene Graafsma willen wij graag met u delen. We hopen net als de familie Graafsma dat er duidelijkheid komt wat er nou precies gebeurd is op 28 november 2015.
Het verhaal van Rene Graafsma
De waarheid is dat op 28 november 2015 wij het bericht kregen dat Dascha was overleden. Met een directe conclusie: zelfdoding. Het dossier werd direct gesloten. Na aandacht en druk van de media heropende, feitelijk gezien voor het eerst opende, het OM het dossier. Wij hadden hier alle vertrouwen in.
Daags hierna zat een van de toenmalige woordvoerders bij ons op de bank. Hij troostte mijn andere dochter en vertelde haar dat het wel een zelfdoding moest zijn. Waarom? Omdat volgens deze persoon de machinist had verklaard dat hij Dascha had gezien, staand op het spoor, richting de trein kijkend en met haar handen in haar zij. Deze persoon vertelde mijn dochter ook dat de machinist had geclaxonneerd. Als Dascha echt niet dood wilde was ze op dat moment echt wel weggesprongen zei hij.
Inmiddels heb ik vernomen van het TDO, Team Dascha Onderzoek, (het team van vrijwilligers dat onafhankelijk en bekwaam het onderzoek voortzet en dit met al mijn vertrouwen) en de advocaat die met mij het dossier van Dascha in hebben mogen zien dat nergens in het gehele dossier staat dat de machinist heeft geclaxonneerd. Dit heeft de machinist namelijk nooit verklaard.
Eind december 2015 hadden wij als ouders een eindgesprek bij de politie. Hierin hebben wij besproken dat er niet voldoende aanleiding was om aan te nemen dat er sprake was van een misdrijf. Uiteindelijk publiceert de politie dat ‘de familie heeft ingestemd met de conclusie zelfmoord’. Na alle vertrouwen wat ik in deze mensen heb gesteld voelde ik en tevens mijn gezin ons compleet verraden. Daarnaast bleven de vragen groeien, waarom?
De politie en het OM willen niets, maar dan ook niets met ons delen. Dat terwijl het TDO meerdere keren heeft aangegeven wel hun bevindingen met die van de politie en het OM te willen delen. Ik ben er dan ook van overtuigd dat mocht het TDO beschikken over alle informatie (inclusief de bewakingsbeelden) deze zaak allang verder had kunnen worden opgelost. Maar de politie en het OM willen dit niet. Waarom?
De instanties (politie en OM) waarin ik mijn vertrouwen heb gelegd, die moesten onderzoeken wat er met ons kind is gebeurd: uit vele dingen blijkt dat er niet voldoende is onderzocht. Daarnaast zijn er meerdere uitlatingen als ‘Dit is de laatste keer dat het TDO serieus wordt genomen. En het moet ook een klaar zijn’ want ‘wij hebben al genoeg tijd en energie in deze zaak gestoken’. Dit wil ik echt zeggen, geen onderzoek doen en geen bewijs kunnen leveren vind ik verschrikkelijk. Het TDO is wel HET onderzoeksteam die de fouten van de politie heeft aangetoond. Denk bijvoorbeeld aan het weigeren van bewakingsbeelden en getuigen, de tijdcorrectie van de bewakingsbeelden aan de Neuweg (die de politie 2 uur en 10 minuten verkeerd had ingeschat, de 27-jarige jongen die door de OvJ als kind word bestempeld, het liegen omtrent de verklaring van de machinist).
Een buurtbewoner vooraf verteld aan politie dat er een auto was ten tijde van het overlijden van Dascha. Hier heeft hij meerdere keren over gebeld. De politie heeft hier nooit iets over gemeld aan ons. Uiteindelijk bleek afgelopen december 2016 dat de er wel degelijk een auto op de bewakingsbeelden aan de Maartendijkseweg te zien was maar dat dit nooit verder is onderzocht omdat er volgens het Openbaar Ministerie geen aanleiding was om aan te nemen dat Dascha in een auto was vervoerd.
Net zoals er geen echt bewijs is voor een misdrijf is er ook geen echt bewijs voor een zelfdoding. De politiemensen, als persoon, hebben mij ook meerdere malen gezegd: Rene, wij weten ook niet wat er is gebeurd. Waarom dan zo snel de conclusie? Waarom dan zo snel als enig besluit zelfdoding?
De positie en rol van de verklaring van de machinist is cruciaal. Ik kan niet anders dan aan hem vragen, met wat er aan informatie is binnengekomen, praat met mij! Er is geen sprake van enige persoonlijke nare gevoelens naar u toe. Het moet voor u ook rampzalig zijn zoiets mee te moeten maken. Maar deel alsjeblieft met mij wat er werkelijk heeft plaatsgevonden of is waargenomen.
Ik vind het verbijsterend om te zien hoe makkelijk het mensen afgaat om te liegen, feiten te verdraaien, fouten te maken, en te blijven doelredeneren. Alle scenario’s zijn nog mogelijk, maar de eerst aangenomen mogelijkheid wordt steeds minder waarschijnlijk. En dat is ondraaglijk. Waarom? Omdat er domweg geen sprake is van een deugdelijk onderzoek door justitie. Dat er wel aanneembare feiten naar boven worden gebracht die vervolgens worden gekleineerd en zelfs ontkent.
Alle druk blijft dan bij de naasten achter. Heel praktisch de kosten van de verschillende onderzoeken, maar vooral de gevoelens van verraad, het niet verwerkbare verdriet, de oneindige onmacht en een machteloze woede. Waar het om gaat is dat er niets kan worden aangenomen, als er geen sprake is van een werkelijk zoeken naar de waarheid. Onderzoek dat waardig is en past bij het onbegrijpelijk overlijden van een kind. Ik heb het nodig te kunnen doorgaan, ik raak anders helemaal op, de grens is bereikt. Daarbij is het is ook en echt noodzakelijk om er verder te kunnen zijn in het leven, voor mezelf, maar ook voor al ook voor mijn naasten en vrienden.
Bij deze kondig ik dan ook aan dat ik niet meer in de media zal verschijnen. Ik kan het niet meer aan hoe er over mijn dochter wordt gesproken en hoe er met ons als familie en vrienden, vooral door de politie en het OM wordt omgegaan. Ik heb het volste vertrouwen in het TDO. Als teamleider zal Joey Roelofs altijd bereikbaar zijn en blijven voor de media. Hij doet de complete woordvoering, zal reageren op uw vragen en aanbiedingen om hulp en ondersteuning.
